قوی‌تر، مصمم‌تر و باتجربه‌تر در سال جدید
هیچ‌وقت نخواستم تصویری بدونِ ضعف و خستگی‌ناپذیر از خودم به‌نمایش بگذارم. دلیلِ ساده‌شم اینه که همچین موجودی نیستم! معتقدم آدمیزاد هر چقدر هم که محکم و مصمم باشه، ایرادی که نداره هیچ، حتی حق هم داره یه جاهایی خسته شه، کلافه شه، بی‌رمق شه، عصبی شه و اشتباه کنه. آدمیزاد جنسش از فولاد نیست که در طولانی‌مدت، عملکردِ یکنواخت و بدون نوسانی از خودش نشون بده. اونچه اهمیت داره اینه که روی ریلِ درست باشه، خیلی چپ و راست نزنه و در کل، به سمت و سویی مشخص در حال حرکت باشه.
اون چیزی که پذیرفتنی و قابل قبول نیست، «خسته موندنه» و نه «خسته شدن». البته این خیلی مهمه که آدم بلد باشه و بتونه خستگی‌هاشو رفع یا کم کنه و انرژی از دست رفته‌شو جایگزین و بازیابی کنه.
اینا رو گفتم به اینجا برسم که پایانِ سال قبل، خیلی خسته و کم‌رمق شده بودم، اما به لطف تعطیلات، الان برای سفرِ پرچالشِ سال ۹۸ آماده‌ام. قوی‌تر، مصمم‌تر و باتجربه‌تر از آنچه در ۹۷ بودم.
سال ۹۸ از آسمون سنگ هم بباره، فرصت و لذتِ «یادگرفتن و یاد دادن» و «رشد کردن و رشد دادن» رو از دست نخواهم داد. امسال هم از مواجهه با تجربه‌ها و چالش‌های جدید در جهت تحقق رویاهام استقبال خواهم کرد و با تمام وجودم تلاش می‌کنم به آدمِ بهتری تبدیل بشم. البته به لطف خدا و دعای خیر دوستان…
