داروین معتقد است «نادانی»، بیش از دانشْ موجبِ اعتمادبهنفس خواهد شد. اندیشمندان زیادی معتقدند که «مقدارِ اندکِ دانش» میتواند خطرناک باشد. اندکی دانش در حوزهای خاص، گاهی یک «غرورِ خطرناک» و «حسِّ تسلُّطِ کاذب» پدید میآورد. در این وضعیت، فرد نسبت به جهالت خود آگاه نیست و اتفاقا خود را عالم میپندارد.
«قلهی حماقت»، همین وضعیت را تبیین میکند. جایی که زبانِ فرد و ظهور و بُروزش بسیار فراتر از سطحِ دانش و تجربهاش است.
بهنظرم شبکههای اجتماعی با اسمِ رمزِ «برندسازی شخصی»، نقشی جدی در چنین توهمی بازی میکنند و تا جایی که گاهی امر بر خودمان هم مشتبه میشود. از لینکدین تا اینستاگرام و از توییتر تا کلابهاوس مصادیق این آفت دیده میشوند.
این نکته را نباید فراموش کرد که هرگونه عدم تناسب میان «شایستگیهای فرد» و «اعتمادبهنفس فرد» میتواند ایجاد مشکل کند.
-شایان ذکر است این متنِ کوتاه با الهام از کتابِ «دوباره فکر کن» اثر «آدام گرنت» نوشته شده است.
2 دیدگاه
دقیقا با شما موافقم
طی مدت کوتاهی که با شما استاد ارزشمند آشنا شده ام و کتاب ناخدایی دیجیتال نوشته جنابعالی را خواندم
فوق العاده لذت بخش و مایه افتخار است وجود اساتیدی جوان و دانشمند در دانشگاه های کشور عزیزمان ایران
با سلام و تشکر از مطلب بسیار ارزنده تان