در دوران پساپاندمی، کار برای همیشه تغییر کرده است و حرکت از محل کار (Work Place) به فضای کار (Work Space) را شاهد هستیم. در عصر دیجیتال، کار دیگر در مورد محل کار نیست و بیشتر مربوط به پتانسیل افراد میشود. بنابراین، رهبران دیگر نباید تمرکز خود را بر روی مکان افراد قرار دهند؛ بلکه با ارائه منابع درست به افراد، اطمینان حاصل کنند که کارمندان میتوانند در هر مکانی سلامت و بهرهور باشند (اکسنچر، ۲۰۲۱).
هنگامی که در سپتامبر ۲۰۲۰ از رهبران پرسیده شد که انتظارات آنها از کار پس از همهگیری کرونا چیست، اکثر آنها سه رویکرد اصلی را در نظر داشتند. بسیاری از آنها یک مدل ترکیبی را در نظر میگیرند که در آن بخشی از زمان کار در دفتر و بخشی در خانه یا یک مکان سوم سپری میشود (استیلکِیس، ۲۰۲۱).
به این ترکیب از محیط کار بین دفتر و فضاهای دیگر، محیط کار پیوندی یا هیبریدی میگویند. این نوع از محیط کار میخواهد از مزایای هر دو نوع کار در دفتر و کار در خانه استفاده کند. در تصویر زیر درصد باور رهبران به محیطهای کار آینده دیده میشود. ۷۲٪ از رهبران، محیط کار هیبریدی را پیشبینی کردهاند.
باید توجه داشت که با در اختیار داشتن منابع مناسب، افراد میتوانند در هرجایی بهرهور باشند و بیشتر کارمندان نیز مدل هیبریدی کار را برای آینده میپسندند. اما نکته اصلی این است که در حال حاضر سیاستهای نیروی کار بر اساس کارمندان حضوری طراحی شدهاند و باید متناسب با این عصر تغییر کنند.
اکثر افراد نیز میگویند که انتظار دارند زمان بیشتری را در دفتر کار نسبت به خانه بگذرانند و انتظار ندارند هر روز از خانه کار کنند. همانطور که در شکل مشاهده میشود، بیشتر افراد در هر کشوری انتظار دارند یک روز یا کمتر از خانه کار کنند (استیلکِیس، ۲۰۲۱).
نکته قابل توجه: مردم فرانسه و آلمان کمترین انتظار را دارند که از خانه کار کنند. مردم هند بیشترین انتظار را دارند که از خانه کار کنند (استیلکِیس، ۲۰۲۱).
همچنین باید دانست در دفتر کار، ۵۴٪ از افراد دوست دارند امکان جابهجایی میزکار و مبلمان خود را داشته باشند. اما فقط ۳۵٪ از افراد گزارش کردهاند که امکان چنین کاری را دارند.
طبق تحقیقات انجام شده توسط اکسنچر، ۵۸٪ از نمونه بررسی شده، از آغاز کووید تا الان با مدل هیبریدی کار میکنند. ۸۳٪ نیز مدل هیبریدی را بهعنوان مدل بهینه آینده شناسایی کردهاند (اکسنچر، ۲۰۲۱).
در این گزارش همچنین بیان شده است که رهبران انعطافپذیری بیشتری را در زمینه مکان کار افراد پیشبینی میکنند. همانطور که در شکل ۳ مشاهده میشود، طی ۶ ماه ۳۸٪ میزان این انعطافپذیری افزایش پیدا کرده است.
از مزایای کار در خانه میتوان به اختصاص زمان بیشتر برای سلامتی و تناسب اندام اشاره کرد. همچنین افزایش انعطافپذیری، با توجه به اینکه فرد میتواند در هر زمانی که خود راحتتر است کار کند، در کار در خانه دیده میشود. علاوهبراین، میتوان به تعادل بهتر میان کار و زندگی اشاره داشت. از دیگر مزایای کار در محیط خانه این است که حواسپرتی بهاندازه محیط کار در آن وجود ندارد و فرد میتواند با تمرکز بیشتری به کار خود بپردازد. مزیت دیگری که برای کار از خانه میتوان به آن اشاره کرد، عدم وجود نیاز به رفتوآمد میان محل کار و خانه اشاره کرد که این خود منجر به افزایش بهرهوری میشود.
از چالشهای کار کردن از خانه میتوان به سرعت تصمیمگیری اشاره کرد. همچنین از آنجایی که فرد با مدیران و همکاران خود ارتباط کمتری دارد، میتوان گفت تعامل با افراد کمتر شده که خود منجر به حس انزوای افراد میشود. علاوهبر این مسئولیتهای افراد ممکن است کاملا شفاف نباشد و بهرهوری آنها در خانه کاهش یابد.
طبق مطالعه اکسنچر ۲۰۲۱، آنچه افراد را به کار در دفتر کار علاقمند میکند، فناوری، همکاران، روتینها، فضای غیرسنتی و دیدهشدن میباشد.
طبق مطالعه اکسنچر ۲۰۲۱، آنچه افراد را به کار در خانه (دورکاری)، علاقمند میکند امنیت، کیفیت زندگی، آزادی، فناوری و فضای کار است.
«کجا میخواهی کار کنی؟» شاید سوال اشتباهی باشد. شاید بهتر باشد این سوال را از خود بپرسیم: «چهچیزی پتانسیل یک فرد را بالفعل کرده و او را بدون توجه به اینکه در چهجایی کار میکنند، سلامت و بهرهور میسازد؟»
جایگاه محیطکار در مسیر تحول دیجیتال
کاربرد فناوریهای دیجیتال برای مهار پاندمیها